Hoe zit dat bij jou?

“Ik kan niet tegen ruzie en voel me snel afgewezen. Daarom stop ik weg wat ik eigenlijk nodig heb en doe vooral wat anderen willen.”

Je wilt graag ergens bijhoren en het voelt niet fijn om buiten de groep te vallen. Wanneer je heel gevoelig bent en tegelijk niet teveel wilt opvallen, lijkt het logisch om jezelf aan te passen en je te richten op de wensen van andere mensen.

Het lijkt misschien wel logisch, maar wanneer je wat je eigenlijk nodig hebt, jouw eigen wensen, blijft wegduwen zul je steeds meer stress en onrust voelen. Je verbergt die onrust, stress en somberheid het liefst zodat er niets aan de hand lijkt. Tot het niet langer meer gaat, je jezelf steeds slechter voelt en alle plezier in je leven kwijtraakt.

Voel je regelmatig stress?

Al vind je het heel moeilijk als iets anders loopt dan je had verwacht, je laat het niet merken. Want verandering hoort bij het leven en daar moet je maar tegen kunnen. Want anderen kunnen dat toch ook?

Ook al zorgt het voor onduidelijkheid en stress, het ‘overspoelt’ raken laat je niet zien. Je trekt je op zulke momenten het liefste terug zodat anderen dit niet merken.

Doe je vaak iets wat niet goed voelt?

Wanneer je regelmatig dingen doet waar je jezelf eigenlijk niet prettig bij voelt, dan geef je niet op tijd jouw grenzen aan. De kans is groot dat jouw grens ergens anders ligt dan die van een ander. Maar je wilt geen buitenbeentje zijn en vindt het moeilijk om tegen een ander in te gaan, daar komt misschien wel ruzie van. Daarom zeg je niet op tijd dat je iets niet wilt.

Kan het zijn dat je veel dingen anders voelt dan de meesten van jouw leeftijd?

  • Je hebt misschien moeite om erachter te komen wat anderen van je verwachten. Dat je regelmatig denkt: ‘Wat wil die persoon van mij? Wat bedoelt-ie nou eigenlijk?” Het kost je soms wat meer tijd om iets te begrijpen en uit te voeren.
  • Je vindt het fijn om iets steeds op dezelfde manier te doen. Dat geeft rust en een gevoel van zekerheid/controle.
  • Vriendinnen maken gaat niet heel makkelijk. Het maakt je vaak onzeker. Hoe maak je contact? Wat moet je dan precies doen?
  • Onbekende situaties, zeker in een grote groep, maken je (een beetje) angstig.
  • Als je redelijk slim bent, is de kans groot dat mensen je hierdoor vaak ‘te hoog’ inschatten. Je kan niet goed inschatten wat de gevolgen zijn van wat er van je wordt gevraagd en dat geeft stress.
  • Het kan zijn dat je iets snel letterlijk neemt en/of de emotie bij een ander niet helemaal goed ziet. Je denkt bijvoorbeeld dat je moeder boos op je is omdat ze boos kijkt. Het kan zijn dat ze helemaal niet boos is, maar gewoon heel geconcentreerd bezig is.
  • Wat je hoort, ziet, voelt, ruikt, proeft, is voor jou snel té veel, het kan je overspoelen en heel moe maken. Misschien word je bijvoorbeeld misselijk van een geur die anderen amper opmerken of vind je de structuur van bepaald eten in je mond vervelend of krijg je niet fijne kriebels als iemand je aanraakt.

“Zou veel van wat je hierboven leest over jou kunnen gaan? Twijfel niet, maar praat er met iemand over! Bedenk dat je niet alleen jezelf, maar ook de mensen om je heen daarmee helpt. Door jezelf te durven zijn, kun je gelukkig zijn en een fijne toekomst opbouwen.”